- ғароиб
- [غرايب]а1. ҷ. ғариб2. аҷоиб, диққатҷалбкунанда: афсонаи ғароиб, достони ғароиб; ғароиби табиат ҳодисаҳои тааҷҷубовари табиат; аҷоибу ғароиб чизҳои тааҷҷубовар, чизҳои аҷиб ва нодир: намоишҳои аҷоибу ғароиб, хобҳои аҷоибу ғароиб, саргузаштҳои аҷоибу ғароиб
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.